Formatowanie
Przykłady opisane w
tej lekcji dostępne są w arkuszu Excela: Formatowanie.xlsx tylko ich
samodzielne przerobienie daje gwarancję zapamiętania tej lekcji.
Przykłady dla wszystkich lekcji szkolenia
Excel 2013: ExcelSzkolenie.pl
Cwiczenia Excel 2013.zip
Ta lekcja może być
obejrzana lub przeczytana poniżej.
Film wygląda
najlepiej jeśli będzie odtwarzany w rozdzielczości 720p HD, rozdzielczość można
zmienić dopiero po uruchomieniu filmu klikając na ikonie trybika
która pojawi się w prawym dolnym
rogu poniższego ekranu. Po kilku sekundach od zmiany obraz wyostrzy się.
Formatowanie możemy
przeprowadzić w Excelu na dwa sposoby:
- używając jednego
z przygotowanych stylów (tabel, wykresów, etc) lub
- formatując każdy
z elementów samodzielnie.
Używanie
przygotowanych stylów jest wygodne dla początkujących użytkowników, którzy korzystają
z typowych tabel czy wykresów. Osoby które będą chciały mieć pełną kontrolę nad
wyglądem arkusza, lub przygotowywane przez nich dokumenty nie mieszczą się w
ramach narzuconych formatów, wybiorą samodzielne formatowanie. Używanie stylów
zostało omówione na końcu tej lekcji.
Przykład 1.
(Arkusz
‘Formatowanie 1’)
Załóżmy, że
zostaliśmy poproszeni o przygotowanie tabeli z danymi w układzie jak poniżej.
Udało nam się zgromadzić odpowiednie dane i wkleić je do tabeli. Poniższa
tabela ma jednak wiele wad.
Następnie zadbamy o
to, aby wszystkie dane i opisy kategorii były widoczne. W tej chwili dane w dwóch
komórkach (zaznaczone zielonymi prostokątami) nie mieszczą się w obecnej
szerokości kolumn i zostały zamienione przez Excel na symbole ###.
Zmiana formatu liczb
Zaczniemy od zmiany formatu
liczb. Zaznaczamy wszystkie liczby i klikam je prawym klawiszem myszy,
następnie wybieram polecenie ‘Formatuj komórki…’.
Na karcie ‘Liczby’
okna ‘Formatowanie komórek, wybieramy Kategorię ‘Liczbowe’, zero miejsc
dziesiętnych i zaznaczamy opcję ‘Użyj separatora 1000()’. Po czym potwierdzamy
klikając ‘OK’.
Zmiana szerokości
kolumn i wierszy
Jeżeli wybiorę
kolumnę ‘I’ i dwukrotnie kliknąć w kreskę pomiędzy
kolumnami (miejsce oznaczone czerwonym prostokątem) kolumna rozszerzy się na
szerokość najdłuższego wpisu w tej kolumnie.
Można też kliknąć
jednokrotnie i przytrzymując wciśnięty lewy klawisz myszy rozszerzyć szerokość
kolumny ręcznie do pożądanej wielkości.
Zaznaczmy teraz
kolumny z miesiącami czyli od C do H.
Gdybyśmy kliknęli w
kreskę pomiędzy dowolnymi dwoma kolumnami z tego zakresu wszystkie kolumny
rozszerzyły by się do najszerszej danej w tej kolumnie. Dla kolumny F byłby to
‘kwiecień’ i kolumna byłaby szeroka dla kolumny G najszerszą daną jest suma
6676 i kolumna byłaby znacznie węższa od F. Nie wyglądałoby to dobrze.
Aby uzyskać kolumny o
równej szerokości należy zaznaczyć wszystkie, które mają zostać wyrównane i
przeciągnąć szerokość dowolnej z nich do pożądanej wielkości – najlepiej tak
aby mieścił się kwiecień.
Obramowania
Ustawmy którąkolwiek komórkę tabeli jako
aktywną i wybierając kombinację klawiszy Ctrl+A zaznaczymy
całą tabelę.
Skrót Ctrl+A
najprościej zapamiętać kojarząc że jak A jak All po
angielsku wszystko.
Następnie klikamy w dowolnym miejscu na
zaznaczonym obszarze i
Proponuje wybrać polecenie ‘Wszystkie
krawędzie’ (zaznaczona na poniższym rysunku) dla całej tabeli a potem powtórzyć
proces wybierając ‘Gruba krawędź pola’.
Teraz możemy zaznaczyć tylko komórki z
nagłówkami wierszy i dla nich ponownie wybrać pogrubione obramowanie, to samo
zrobimy dla nagłówków kolumn.
Ikony obramowania udostępniają podstawowe i
najczęściej używane obramowania, gdybyśmy jednak chcieli skorzystać z podwójnych
linii lub ukośnego dzielenia komórek należy klikną prawym klawiszem myszy na
wybranej komórce lub zaznaczonym wcześniej obszarze i z menu, które się pokaże
wybrać opcję ‘Formatuj komórki...’.
Zostanie wyświetlone okno ‘Formatowanie
komórek’, na karcie ‘Obramowanie’ mamy wszystkie możliwości formatowania, jakie
udostępnia Excel. Najpierw wybieramy, jaka linia formatowania nas interesuje w
oknie ‘Styl:’ a później klikamy z prawej strony, aby wskazać gdzie dana linia
ma się znaleźć, wybierzmy ukośną linię zaznaczoną czerwonym kwadratem.
Scalanie komórek
Kolejną operacją
będzie scalenie komórek. W komórkach B2 i B3 znajduje się ukośne linie które
nie wyglądają dobrze.
Wybieramy komórki,
które mają być scalone klikamy dowolną z nich prawym klawiszem myszy i wybieramy
ikonę ‘Scal i wyśrodkuj’ pokazaną poniżej.
Polecenie to podobnie jak obramowania
dostępne też jest ze Wstążki menu: ‘NARZĘDZIA GŁÓWNE’, ale nauczenie się
używania prawego klawisza myszy znacznie przyspieszy pracę.
Wynik scalenia przedstawiony jest poniżej.
Scalimy także komórki dla 1Q a następnie
pierwszego półrocza.
Po scaleniu komórek I2 i I3, stwierdzamy że
wolelibyśmy aby nagłówek 1HY (pierwsza połowa roku) wyświetlany był w połowie
wysokości nowej scalonej komórki. Klikamy prawym klawiszem myszy i wybieramy
polecenie ‘Formatuj komórki…’.
W oknie ‘Formatowanie komórek’ na karcie
‘Wyrównanie’ wybieramy opcję ‘Do środka’ w menu ‘Pionowo:’.
Zmiana koloru tła komórki
Zmiana koloru tła komórki lub obszaru
komórek, polega na wybraniu komórki/obszaru, kliknięciu prawym klawiszem myszy
i po kliknięciu na strzałkę przy puszcze z farbą wybraniu koloru.
Jeżeli kolejny raz chcemy pokolorować komórki
na ten sam kolor, nie musimy ponownie go wybierać, został zapamiętany,
wystarczy kliknąć na ikonę puszki z farbą.
Malarz formatów
Następnie formatujemy wiersz z danymi dla
Kategorii 1.
Proponuję ustalić pogrubioną czcionkę (ikona
B – B jak Bold czyli po angielsku gruby).
Następnie wybieramy ‘Grubą krawędź pola’.
Oraz kolor Jasnozielony.
Jeżeli sformatujemy już jakąś komórkę,
kolumnę lub wiersz i chcielibyśmy, aby inna komórka lub obszar miały taki sam
format, zamiast powtarzać wszystkie operacje od nowa, lepiej użyć malarza
formatów.
Zaznaczamy obszar ‘wzór’, czyli część tabeli
będącą w wierszu 21.
Dwukrotnie klikamy lewym
klawiszem myszy na ikonie ‘Malarza formatów’.
Jeżeli klikniemy raz będziemy mogli użyć
wzorca tylko raz, jeżeli dwa razy, będziemy mogli go używać tak długo aż
wybierzemy inne polecenie lub wciśniemy klawisz ‘Esc’.
Klikamy w komórkę B25 i cały wiersz tabeli
przyjmuje właściwe formatowanie, następnie klikamy w komórkę B29, po czym
wciskamy klawisz ‘Esc’ na klawiaturze.
Możliwe jest skopiowanie formatowania jednej
komórki od razu na większą ilość przyległych komórek, jak i skopiowanie
formatowania obszaru na obszar większy.
Innym sposobem sformatowania kilku obszarów
tak samo jest ich jednoczesne zaznaczenie przed formatowaniem. Aby zaznaczyć
kilka obszarów na raz wystarczy podczas ich zaznaczania myszą trzymać wciśnięty
klawisz Ctrl.
Linie siatki
Raporty i tabele z reguły wyglądają lepiej,
jeśli wyłączymy linie siatki.
Aby włączyć lub wyłączyć linie siatki
wybieramy z karty: ‘WIDOK’ polecenie ‘Linie siatki’.
W przypadku tego raportu linie siatki już
wcześniej były wyłączone.
Zawijanie tekstu
Po operacjach opisanych powyżej nasza tabela
powinna wyglądać tak jak poniżej.
Ponieważ opis ostatniego wiersza ‘Suma dla
wszystkich brandów’ jest dość długi możemy umieścić
go w 2 linijkach.
Aby to zrobić klikamy polecenie ‘Zawijaj
tekst’, które znajdziemy na karcie ‘NARZĘDZIA GŁÓWNE’.
Do opcji zawijania tekstu możemy też dojść
klikając na komórce prawym klawiszem i wybierając ‘Formatuj komórki…’.
W oknie ‘Formatuj komórki’ wybieramy kartę
‘Wyrównywanie’, które oprócz zawijania tekstu pozwala na:
- ustawianie tekstu w komórkach, (np.
pionowo)
- wybór poziomego i pionowego sposobu
wyrównywania tekstu (np poziomo i pionowo
wyśrodkowany)
- scalanie komórek
Tekst będzie teraz widoczny w 2 lub większej
ilości wierszy, szerokość wiersza możemy dopasować ręcznie, lub dwukrotnie klikając
na kresce rozdzielającej numeryczne oznaczenia wierszy.
Dodawanie znaku ‘Enter’ w pasku formuły
Aby samemu móc zadecydować jak tekst w
komórce ma zostać podzielony na linijki, podczas zmieniania tekstu, wciskamy
przycisk lewy Alt i Enter. Efektem będzie wprowadzenie do tekstu znaku
przejścia do kolejnej linijki.
Pasek formuły trzeba będzie rozszerzyć aby
widocznych było kilka linijek tekstu. Przeciągamy linię zaznaczoną na poniższym
rysunku w dół.
Zmiana wielkości czcionki
Aby zmienić czcionkę w komórce lub obszarze
komórek najłatwiej jest zaznaczyć obszar dla którego chcemy to zrobić, po czym
wybrać właściwy rozmiar z rozwijanego pola wyboru znajdującego się wśród ikon
(pokazane na rysunku poniżej).
Polecam używanie ikon znajdujących się obok,
z których pierwsza powiększa czcionkę a druga zmniejsza – jest to sposób
szybszy niż wybór wielkości czcionki.
Ukrywanie / odkrywanie wierszy i kolumn
Ukrycie wierszy lub kolumn polega na ich
zaznaczeniu i wybraniu lewym klawiszem myszy, kliknięciu prawym klawiszem i wybraniu
polecenia ‘Ukryj’.
Aby odkryć ukryty wierz zaznaczamy co
najmniej jeden wiersz przed nim i jeden po nim, zaznaczenie większej ilości
niczego nie zmienia.
Klikamy je prawym klawiszem i wybieramy
polecenie ‘Odkryj’.
Aby mieć pewność że odkryjemy wszystkie
ukryte wiersze w arkuszu należy kliknąć dwukrotnie na prostokącie znajdującym
się na lewo od kolumny A i powyżej wiersza 1.
Klikamy prawym klawiszem myszy na
którymkolwiek oznaczeniu wiersza i z menu wybieramy opcję ‘Odkryj’.
zrobienie tego samego dla kolumn da nam
pewność że wszystkie komórki w arkuszu są widoczne.
Dane w ukrytych komórkach pozostają niezmienione i są nadal wykorzystywane prze
formuły.
W poniższym przykładzie (Arkusz:
‘Formatowanie 4’) w ukrytej komórce B4 znajduje się liczba, 1 która jest przez
Excel wliczana do sumy znajdującej się w komórce B6.
UWAGA: domyślnie wykresy w Excelu nie
korzystają z danych znajdujących się w ukrytych komórkach.
Unikanie niszczenia formatowania
Podstawową zasadą formatowania komórek
powinno być odkładanie tego na sam koniec naszej pracy, kiedy już będziemy
pewni, jaki układ będzie miał nasz raport. Jeżeli zrobimy to wcześniej,
wklejanie, kopiowanie i inne operacje, mogą popsuć nasze formatowanie i
będziemy musieli wykonać je od nowa.
Często jednak zmiany już po sformatowaniu są
nie do uniknięcia, o tym jak je przeprowadzić, aby nie popsuć formatowania
można przeczytać w lekcji: Kopiowanie.
Style
Twórcy Excela przygotowali wiele formatów,
którymi możemy się posłużyć przygotowując dokumenty w Excelu.
Największą ich zaletą jest to że niedoświadczeni
użytkownicy Excela mogą szybko uzyskać profesjonalnie wyglądający arkusz.
Style działają poprawnie tylko dla
nieskomplikowanych tabel, czy innych obiektów.
Przykład 2.
(Arkusz
‘Formatowanie 2’)
W arkuszu
‘Formatowanie 2’ znajduje się tabela z danymi. Zawiera ona tylko jeden wiersz z
nagłówkami kolumn i nie posiada sum, może więc być sformatowana jako tabela.
Ustawiamy aktywną komórkę na dowolnej komórce tabeli i z karty ‘Narzędzia
główne’ wybieramy polecenie ‘Formatuj jako tabelę’, po czym wybieramy wzór
kolorów który nam odpowiada.
Pojawi się okienko, w którym jesteśmy
proszeni o potwierdzenie czy obszar tabeli został właściwie rozpoznany. Klikamy
OK.
Tabela zostanie sformatowana zgodnie z wybranym wzorem.
Jeżeli nie odpowiada nam to, że komórki
nagłówków zawierają symbole filtra, możemy ustawić aktywną komórkę w tabeli i
wyłączyć filtr wybierając ‘Sortuj i filtruj’ a później polecenie ‘Filtruj’.
Ćwiczenie możemy uznać za zakończone.
Więcej o zaletach i niedogodnościach tabel w
Excelu można przeczytać w lekcji ‘Tabela’.
Więcej o filtrze w lekcji ‘Filtr’.
Powyższym sposobem nie można sformatować
tabeli z przykładu 1, choćby z tego powodu że zawiera ona 2 wiersze nagłówków
kolumn.
Przykład 3.
(Arkusz
‘Formatowanie 3’)
W arkuszu ‘Formatowanie 3’ znajduje się
wykres słupkowy, po jego zaznaczeniu i kliknięciu ikony z pędzlem będziemy
mogli wybrać styl wykresu z dostępnych standardowych stylów. Styl wykresu jest na
bieżąco zmieniany podczas przeciągania myszą po dostępnych stylach. Styl
zostanie wybrany gdy klikniemy jeden z nich.
Możemy też wybrać paletę kolorów po
kliknięciu karty ‘KOLOR’.
Po zmianie stylu wykresu, zmienimy jeszcze
styl czcionki jego tytułu.
Zaznaczamy tytuł klikając go i z karty
‘PROJEKTOWANIE’ wybieramy jeden ze stylów tekstu.
Formatując arkusze Excela należy pamiętać aby
wygląd był dostosowany do zadania jakie ma spełniać dany arkusz.
Częstym błędem początkujących jest używanie
wymyślnych stylów, aby zrobić wrażenie na odbiorcy, niestety robi to wyłącznie
wrażenie braku profesjonalnego podejścia.
Więcej na ten temat w lekcji: Profesjonalne
Raporty dla Zaawansowanych.