Wprowadzanie Formuł

Przykłady opisane w tej lekcji dostępne są w arkuszu Excela: Wprowadzanie Formul.xlsx tylko ich samodzielne przerobienie daje gwarancję zapamiętania tej lekcji

Przykłady dla wszystkich lekcji szkolenia Excel 2013: ExcelSzkolenie.pl Cwiczenia Excel 2013.zip

Ta lekcja może być obejrzana lub przeczytana poniżej.

Film wygląda najlepiej jeśli będzie odtwarzany w rozdzielczości 720p HD, rozdzielczość można zmienić dopiero po uruchomieniu filmu klikając na ikonie trybika która pojawi się w prawym dolnym rogu poniższego ekranu. Po kilku sekundach od zmiany obraz wyostrzy się.

Przykład 1.

(arkusz: Wprowadzanie Formuł)

Dane do Arkusza Excela wprowadzamy poprzez wybranie komórki i wpisanie danych bezpośrednio w tej komórce bądź w pasku formuły (zaznaczone strzałkami na poniższym rysunku).

Oznaczenia aktywnego wierszu (5) i aktywnej kolumny (D) są na ciemniejszym tle. Aktywna komórka ma pogrubione obramowanie a jej adres wyświetlany jest w polu nazwy.

Jeżeli chcemy przejść do którejś z komórek możemy kliknąć ją lewym klawiszem myszy, przesunąć znacznik aktywnej komórki strzałkami na klawiaturze, bądź wpisać nazwę komórki w pole nazwy.

Proszę o ustawienie aktywnej komórki D8.

Wprowadzimy w tej komórce formułę sumującą sprzedaż powyższych 3 produktów.

Można to zrobić na wiele sposobów, większość osób wybiera ikonę sumy, która znajduje się na karcie Wstążki: ‘Formuły’.

Po jej kliknięciu nasz arkusz powinien wyglądać tak jak jest to przedstawione na poniższym rysunku.

Excel sam spróbuje się domyślić, jaki zakres chcemy zsumować, w większości przypadków proponując właściwy.

Zakres, który zostanie zsumowany obwiedziony jest niebieskim prostokątem i wpisany w formule sumy (D5:D7). Pod funkcją Excel podaje składnię funkcji suma, początkujący użytkownicy mogą śmiało zignorować tą informację.

W tym przypadku zakres jest prawidłowy, potwierdzamy więc go naciskając Enter.

Formuła sumy zostanie wpisana, i uaktywniona zostanie komórka znajdująca się poniżej.

W każdej chwili możemy ponownie wejść do tej formuły i sprawdzić, czy sumowany jest właściwy zakres. Wystarczy dwukrotnie kliknąć komórkę z formułą, co w tym przypadku da efekt taki jak na poniższym rysunku.

To że ten sposób wprowadzania sumy jest najbardziej popularny nie znaczy wcale że jest najlepszy. Uważam że nawet początkujący użytkownicy powinni od razu nabierać właściwych nawyków.

Proponuję skasować zawartość komórki D8 i ustawić ją jako aktywną komórkę.

Mając ustawioną aktywną komórkę D8, wciskamy przycisk lewy Alt i trzymając go wciśniętego naciskamy symbol =.

Wprowadzoną formułę sumy potwierdzamy Enterem.

Suma używana jest tak często, że zdecydowanie warto zapamiętać kombinację klawiszy lewy Alt i =.

Do komórek możemy wprowadzać formuły używając znaków matematycznych i wskazując komórki, które mają być użyte w tych obliczeniach.

Ważne jest, aby wprowadzanie formuły rozpocząć od znaku =

W poniższym przykładzie wprowadzono formułę obliczającą wzrost procentowy używając znaków dzielenia oraz odejmowania i wskazując komórki, z których dane mają być wykorzystane w obliczeniach.

Wzór na wzrost procentowy to ‘ nowa wartość’ / ‘stara wartość’ -1. (więcej na temat wzorów w lekcji ‘Często Używane Wzory’.)

Większość osób do wskazywania komórek używa myszki, znacznie szybsze jest posługiwanie się klawiszami strzałek z klawiatury.

Po potwierdzeniu Enterem wpisanej formuły, wzrost zostanie wyliczony.

Ta komórka już wcześniej została sformatowana tak aby pokazywać wartości w procentach, informacje na temat formatowania komórek można znaleźć w lekcji ‘Formatowanie’.

Jeżeli dane sprzedaży zostaną zmienione, formuła wzrostu procentowego przeliczy się automatycznie i będzie wskazywała nową wartość.

Przykład 2.

(arkusz: Wprowadzanie Formuł)

Excel nie zawsze sugeruje właściwe rozwiązania. Prześledźmy to na 2 poniższych przykładach.

Wprowadźmy sumę w komórce D25 stosując skrót Alt+= czyli trzymając wciśnięty lewy Alt wciskamy symbol =.

Jak widać Excel postanowił do sprzedaży produktów dodać także rok będący nagłówkiem kolumny.

Jeśli zakres zaproponowany przez Excel nam nie odpowiada, możemy go zmienić klikając na jeden z rogów zakresu i przytrzymując lewy klawisz zwęzić bądź rozszerzyć zakres. Kierunek ruchu został oznaczony strzałką.

Tak zmienioną formułę, potwierdzamy Enterem.

Wprowadzimy teraz sumę w komórce G25 dla Tabeli 2.

Tym razem Excel zatrzymał się na pierwszej pustej komórce, ponownie chwytamy za róg obszaru otoczonego linią i przeciągamy go na właściwe miejsce.

Tabele 1 i 2 powinny pokazywać poniższe sumy.